Αγρότης συνταξιούχος σαν «βασιλιάς» στη Βουλγαρία

Στο τελευταίο διαμέρισμα του 1ου ορόφου μιας πολυκατοικίας στη συνοικία Σπαρτάκ, δύο σημαίες -μία ελληνική και μία βουλγάρικη- σηματοδοτούν την ένωση δύο πολιτισμών αλλά και δύο ανθρώπων, του Χρήστου από το Αγιοχώρι Σερρών και της Μαρίας από το Σαντάνσκι.Ο 70χρονος αγρότης ζει περίπου δέκα χρόνια και όπως λέει με σιγουριά, δεν έχει μετανιώσει ούτε στιγμή για την απόφασή του. «Τα 460 ευρώ ισοδυναμούν με 900 λέβα», υπολογίζει στα γρήγορα, «στην Ελλάδα δε θα είχα χρήματα για φαγητό τις μισές μέρες του μήνα. Με 900 λέβα εδώ είσαι... βασιλιάς.

Με θεωρούν πλούσιο», μας λέει γελώντας. Με λογαριασμό ρεύματος 25 ευρώ και νερού μόλις 4 ευρώ, είναι δύσκολο να μην τον πιστέψει κάποιος. «Η ζωή είναι καλή για τους Ελληνες χαμηλοσυνταξιούχους, αλλά δεν ισχύει το ίδιο για τους Βούλγαρους. Πώς να ζήσουν όταν ο μισθός τους κυμαίνεται από 110 έως 250 ευρώ και οι συντάξεις σπάνια ξεπερνούν τα 60 ευρώ;», αναρωτιέται.

Δίπλα του, η σύζυγός του Μαρία τον ακούει προσεκτικά και κουνάει το κεφάλι της -σημάδι πως καταλαβαίνει και συμφωνεί. «Καλός άνθρωπος. Αυτό έχει σημασία, αυτό μέτρησε και την παντρεύτηκα», εξηγεί ο 70χρονος. Για την κατάσταση στην Ελλάδα ενημερώνεται κάθε φορά που επισκέπτεται το χωριό του, αλλά κι όταν έρχονται φίλοι και γνωστοί για να τον βρουν στο Σαντάνσκι. «Μαθαίνω για λουκέτα, απολύσεις για υποσχέσεις της κυβέρνησης που έμειναν στα λόγια κι έχω αγανακτήσει με τους πολιτικούς, οι οποίοι κοροϊδεύουν τον κόσμο. Πώς θα ζήσει ο κόσμος, αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση;», αναφέρει.

Στο Σαντάνσκι η καθημερινότητά του κυλάει ήρεμα. Βόλτες στον κεντρικό πεζόδρομο, ελληνικά φαγητά μαγειρεμένα από τη Μαρία, έξοδοι με συμπατριώτες που μένουν επίσης μόνιμα στη Βουλγαρία και συναντήσεις με φίλους από τα γειτονικά χωριά που τον επισκέπτονται. «Το τελευταίο διάστημα έρχονται ολοένα και περισσότεροι γνωστοί μου και μου ζητάνε πληροφορίες για τη ζωή στη Βουλγαρία, επειδή σκέφτονται να μείνουν εδώ μόνιμα», εξηγεί.

Στο σπίτι του, στη συνοικία Σπαρτάκ, τους υποδέχεται όλους, τους κερνάει ελληνικό καφέ -από τα χέρια της Μαρίας- και αναλαμβάνοντας ρόλο μεταφραστή τους ξεναγεί και τους βοηθάει. «Ολοι είναι αγανακτισμένοι όταν φτάνουν εδώ πέρα και ξαφνικά ανακαλύπτουν έναν άλλον τρόπο ζωής, πιο φθηνό και πιο προσιτό», καταλήγει.